Laatste keer dit jaar, wateroverlast en modder

Het houd de gemoederen bezig, modder op een mtb-route. Hoe erg is dat nu? Elk verzoek van routebouwers en -onderhouders om trailrespect wordt door een groep mtb-ers op Facebook smalend uitgelachen. Voor met name deze groep een uitleg van iemand die al 10 jaar, soms tegen beter weten in, een mtb-route in een laagliggend veengebied jaarrond op een leuke en veilige manier berijdbaar probeert te houden.

Modder op zich is niet erg. Er is een groep mtb-ers die het leuk vind, duwend op de pedalen door de bagger. Dus probeer ik ook deze groep van dienst te zijn, zo sociaal ben ik wel. Jarenlange ervaring heeft mij geleerd dat er verschillen zijn in blubber, iets dat mij als routeonderhouder dan weer interesseert. Op de route die ik onderhoud zijn er stukken waar moddersporen ontstaan maar die uiteindelijk na een droge periode vanzelf in voldoende mate herstellen zodat het weinig onderhoud geeft.

Harde en stevige onderlaag, toplaag van enkele cm tot blubber gereden. Geen probleem, dit herstelt nagenoeg geheel van zelf.

Er zijn ook stukken die niet uit zich zelf herstellen, ik noem het spoelgaten en -gleuven. Na de winter zullen deze gaten en gleuven opdrogen tot keiharde gaten en gleuven. Uiteraard vind je op Facebook alleen zeer ervaren en rijtechnisch bekwame mtb-ers, maar kom eens een dagje helpen bij het onderhoud en verbaas je over de werkelijke vaardigheden van het gros van de Nederlandse mtb-er. Valt nogal tegen, kan ik u melden 😉 .

Lijkt niets bijzonders, maar dit soort spoelgaten worden alleen maar dieper en drogen echt niet op tot een “pumptrackachtige roller”

En dat brengt mij tot 2 zaken die het gros van de blubberminded mtb-ers helaas lijken te vergeten. Ten eerste, wat vindt de eigenaar/beheerder van het gebied van kapot en breed gereden paden? Ten tweede heb ik als bouwer en onderhouder een afspraak met de eigenaar/beheerder waarin staat dat ik zorgdraag voor een veilige route voor elk niveau. Vallen hoort bij de sport en tot op heden heb ik nog nooit gehoord dat een mtb-er iemand anders aansprakelijk stelt. Maar wat als een ernstige valpartij aantoonbaar het gevolg is van verwijtbaar achterstallig onderhoud?

kapot en breed gereden, tof volgens sommige modderrijders, maar wat vindt de eigenaar van het gebied hier van, denk je?

Tenslotte en dan vooral ook voor iedereen die de regen en het “gezeur” over wat dit met een mtb-route doet zat is een (vind ik) komische foto’s compilatie. Het betreft de route in NIJP, daar ligt een passage waar je door een greppel kunt rijden of over een skinny. Nou ja, de beelden spreken voor zich, er is overigens een shortcut dus de route is te rijden.

De greppel en “Skinny” op de NoorderIJplas route, januari 2017.

De greppel en skinny in NIJP, maart 2020, het is even zoeken maar hij moet er liggen.